ΓΙΑ ΠOΛΛOΥΣ Η ΓΕΥΣΗ ΤOΥ ΚΑΘΑΡOΥ ΠOΤOΥ, ΕΙΤΕ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ OΥΙΣΚΙ, ΕΙΤΕ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΡOΥΜΙ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΙO ΔΥΝΑΤΗ ΑΠO OΣO ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ. ΜΕ ΤO ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠOΥ ΕΧOΥΝ OΙ ΑΝΘΡΩΠOΙ ΑΥΤOΙ, ΠΡOΤΙΜOΥΝ ΤΗ ΓΛΥΚΥΤΗΤΑ ΕΝOΣ ΕΛΑΦΡOΤΕΡOΥ ΠOΤOΥ, OΠΩΣ ΤΑ ΛΙΚΕΡ.

Η ΠOΙΚΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΙΣOΥ ΜΕΓΑΛΗ.

Ένα λικεράκι το πίνουν όλοι. Από τη γιαγιά που θα ρίξει στα κρυφά λίγο τσέρι στο ποτηράκι, καθώς ετοιμάζεται να παρακολουθήσει την αγαπημένη της εκπομπή στην τηλεόραση, μέχρι τις φίλες που θα αναλύσουν το σύμπαν πάνω από δύο μικρά ποτήρια drambuie, τα γλυκά ποτά βρίσκονται στο “μεσαίο” εκείνο χώρο ανάμεσα στα πατροπαράδοτα, κρασί και μπύρα, και τα δυνατά ποτά, για τα οποία μιλήσαμε ήδη.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα ηδύποτα έχουν τη χάρη τους, μόνο που πρόκειται για μια χάρη άλλου τύπου από αυτήν που διαθέτει το ουίσκι ή η βότκα. Το άρωμα των ποτών αυτών και η γλυκύτητά τους είναι το βασικότερό τους χαρακτηριστικό, αυτό που κάποιοι θα μισήσουν και κάποιοι θα αγαπήσουν.

Η λέξη λικέρ (liqueur) προέρχεται από το λατινικό ρήμα liquefacere, που σημαίνει υγροποιώ. Η ιστορία τους ξεκινά, κατά πάσα πιθανότητα, το Mεσαίωνα, και για την επινόησή τους η δόξα φαίνεται ότι ανήκει μάλλον στους φιλέρευνους μοναχούς και αλχημιστές της εποχής. Φτιάχνονται είτε με απόσταξη είτε με διήθηση και για να αποκτήσουν το χαρακτηριστικό τους άρωμα, χρησιμοποιούνται φρούτα, βότανα, καρποί κ.λπ.

Ανάμεσα στα παλαιότερα λικέρ είναι η Βενεδικτίνη, την οποία έφτιαξε ο Dom Bernardo Vincelli το 1510 σε ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων μοναχών. Παρόμοια είναι η ιστορία του Chartreuse, που πρωτοφτιάχτηκε το 1605 στο μοναστήρι La Grande Chartreuse. Με το πέρασμα των αιώνων και τη σταδιακή δημιουργία των άλλων οινοπνευματωδών ποτών, ο χώρος των λικέρ αποτέλεσε έδαφος πειραματισμών από ανήσυχα πνεύματα σε όλο τον κόσμο. Oι καρποί τους δίνουν γεύση και άρωμα στα ποτά μας μέχρι σήμερα.

Kahlua

H Kahlua είναι ένα ακόμα από εκείνα τα ποτά που έχουν είτε φανατικούς φίλους είτε φανατικούς εχθρούς. Η καταγωγή του είναι μεξικάνικη και έχει άρωμα καφέ. Η παρασκευή ποτών σαν την Kahlua είναι πολύ απλή και δεν χρειάζεται παρά ζάχαρη, βανίλια, στιγμιαίο καφέ και βότκα.

Drambuie

Πολλοί θεωρούν οτι το Drambuie δεν συγκαταλέγεται στα λικέρ, αφού η γεύση των malt whiskies που περιέχει είναι πολύ έντονη. Το όνομα του προέρχεται από τη Γαλατική διάλεκτο (Dram σημαίνει ποτό και Buie σημαίνει που ικανοποιεί). Το Drambuie δημιουργείται από την ανάμειξη περισσότερων από 30 παλαιωμένων malt whiskies με σιρόπι από μέλι και τη θρυλική συνταγή που φυλάσσεται μυστική από το 1745.

Cointreau

To Cointreau μετρά 150 χρόνια ζωής. Ήταν καρπός των πειραματισμών των Adolphe και Edouard-Jean Cointreau, ζαχαροπλαστών από την Angers. Με τη βοήθεια του “guigne” (ένα είδος πικροκέρασο) έφτιαξαν αρχικά το Guignolet, το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία, ωθώντας τους να εγκαταλείψουν τη ζαχαροπλαστική και να αφοσιωθούν στην ποτοποιία. O γιος του Edouard-Jean, Edouard και αυτός συνέχισε τα πειράματα χρησιμοποιώντας φλούδες πορτοκαλιού και μετά από μερικές προσπάθειες το Cointreau ήταν μια πραγματικότητα. Ήταν 1849.

Grand Marnier

Το ποτοποιείο του Jean Baptiste Lapostole άνοιξε το 1827 στη μικρή γαλλική πόλη Neauphle le Chateau. Σιγά-σιγά απέκτησε μια μικρή αλλά πιστή πελατεία και κάποια φήμη. Η μικρή επιχείρηση πέρασε στα χέρια του γιου του, Eugene, αλλά λόγω της γερμανικής κατοχής, το 1870, τα ποτά δεν ανήκαν στα άμεσα ενδιαφέροντα του κόσμου. O Eugene βρέθηκε να περνά από την πόλη Cognac και σκέφτηκε να αγοράσει ένα τμήμα της παραγωγής κονιάκ που έμενε απούλητο. Τελειώνει ο πόλεμος και ανιψιός του Eugene, Alex Marnier Lapostole, αρχίζει τα πειράματα με το κονιάκ και διάφορα αρωματικά. Η μεγάλη ανακάλυψη έγινε, όταν χρησιμοποίησε άρωμα από φλούδα πορτοκαλιού. Το Grand Marnier είχε γεννηθεί.

Tia Maria

Η πρώτη σημασία της έκφρασης Tia Maria στα ισπανικά είναι “Θεία Μαρία”, αλλά στην περίπτωση του ενδιαφέροντος αυτού ηδύποτου, που φτιάχνεται με βάση το ρούμι, πρέπει να ισχύει η δεύτερη, που ελεύθερα θα μπορούσαμε να αποδώσουμε ως “η κοπελιά Μαρία”, μιας και ο μύθος λέει ότι πήρε το όνομά του από ένα κορίτσι που έζησε στην Τζαμάικα πριν από 300 χρόνια, και εξαιτίας των πολέμων της εποχής βρέθηκε μακριά από τους γονείς του. Η συνταγή με την οποία παρασκευάζεται το Tia Maria είναι μυστική αλλά όλοι αναγνωρίζουν την ύπαρξη αρώματος καφέ, βανίλιας και σοκολάτας.